Wat te doen in Barcelona

Welkom in Barcelona, de bruisende hoofdstad van Catalonië, waar elke straathoek een verhaal vertelt en elke zonsondergang een nieuw avontuur inluidt. Dit blog is jouw start door de magische straten van een stad die beroemd is om zijn architectuur, gastronomie, en levendige cultuur. Van de sprookjesachtige structuren van Gaudí tot de levendige kleuren van La Boqueria, Barcelona is een stad die blijft verbazen en inspireren.In dit blog deel ik mijn tips voor wat je absoluut moet doen én zien in Barcelona.

1. La Sagrada Família

De Verzoeningskerk van de Heilige Familie, beter bekend als La Sagrada Família, staat als een prachtig baken in Barcelona en wordt zeer gewaardeerd door de lokale bevolking. Een bezoek aan deze iconische plek wordt beschouwd als essentieel voor iedereen die de Catalaanse hoofdstad verkent.

Oorspronkelijk bedacht als een bescheiden Rooms-Katholieke kerk gewijd aan Jezus, Maria en Jozef, is het inmiddels uitgegroeid tot het ultieme symbool van het Catalaans Modernisme. Paus Benedictus XVI erkende het belang ervan door het in 2010 tot basiliek te benoemen.

De basiliek, een creatie van de geëerde Catalaanse architect Antoni Gaudí, vertegenwoordigt zijn unieke visie op het vermengen van natuur, die hij beschouwde als een manifestatie van het goddelijke, met architectuur. Deze aanpak is zichtbaar in het ontwerp van de basiliek, dat christelijke thema’s en bijbelse beelden harmonieus integreert met ingewikkelde natuurlijke patronen. De organische en geometrische vormen in de structuur, zoals te zien in de kolommen, torens en glas-in-loodramen, getuigen van deze fusie.

Opmerkelijk is dat dit architectonische wonder, zelfs na bijna 140 jaar van voortdurende bouw, wereldwijd publiek blijft boeien. In 2019 trok het een indrukwekkend aantal van 4,7 miljoen bezoekers, waarmee het een van Spanje’s meest bezochte bezienswaardigheden is.

2. Mercat de la Boqueria

La Boqueria, de historische markt van Barcelona, is al meer dan 800 jaar een levendig onderdeel van La Rambla en staat tegenwoordig bekend als een van de meest bezochte attracties van Spanje. Het is beroemd om zijn levendige sfeer, uitgebreide selectie van verse lokale producten en unieke Modernista-ontwerp.

De oorsprong van de markt gaat terug tot 1217 n.Chr., toen Catalaanse boeren tijdelijke vleeskramen opzetten. De huidige structuur, ontworpen in 1840 door de Catalaanse architect Josep Mas i Vila, verving het voormalige Convent de Sant Josep klooster, dat in de vroege 19e eeuw door brand werd verwoest. Oorspronkelijk diende het als de gemeentelijke markt van Barcelona, maar later werd het verrijkt met een Modernista-poort en metalen dak van Antoni de Falguera.

La Boqueria staat bekend om de verscheidenheid en kwaliteit van haar producten. Kraampjes vol met lokaal geproduceerde artikelen, waaronder zeevruchten, kazen en rijpe tomaten, bedienen zowel toeristen als lokale bewoners. Hoewel sommige stands zich hebben aangepast aan de toestroom van toeristen, zijn veel ervan langdurige familiebedrijven die ingrediënten leveren aan de beste restaurants van Barcelona en de eigen tapasbars van de markt.

Deze markt is niet alleen een winkelbestemming; het is een venster naar het hart van de Catalaanse gastronomie, en trekt de toonaangevende restauranthouders van de stad aan vanwege haar superieure producten. De blijvende aantrekkingskracht en historische betekenis van La Boqueria maken het een essentiële ervaring voor iedereen die Barcelona bezoekt.

3. Park Güell

Park Güell, een meesterwerk van Antoni Gaudí, is een geliefd monument in Barcelona, geliefd bij zowel toeristen als bewoners. Dit park, bekend om zijn onderscheidende kenmerken zoals het golvende balkon en het kleurrijke Wachthuis, tegen de majestueuze achtergrond van de skyline en zee van Barcelona, belichaamt de inventieve geest en kosmopolitische levensstijl van de stad met een mediterraan tintje.

Gecreëerd door Gaudí, is Park Güell een toonbeeld van Catalaans Modernisme, dat innovatieve architecturale ontwerpen vermengt met de natuur. Het bevat unieke elementen zoals boomvormige kolommen en golfachtige structuren, versierd met Gaudí’s kenmerkende mozaïeken van gebroken tegels. Gelegen op een heuvel in het hart van de stad, biedt het enkele van de meest spectaculaire uitzichten in Barcelona. Dit iconische park is niet alleen een architectonisch wonder, maar ook een cruciale vertegenwoordiging van Catalaans Modernisme, waardoor het een must-see bestemming is in Barcelona.

De ontwikkeling van het Catalaans Modernisme, vooral na de Wereldtentoonstelling van 1888, markeerde de opkomst van Barcelona als een moderne metropool. Deze artistieke beweging werd gekenmerkt door een zoektocht naar nieuwe vormen van expressie die de essentie van het stadsleven vastlegden.

De oorsprong van Park Güell gaat terug tot Eusebi Güell, een lokale zakenman, die Gaudí opdroeg een woonwijk voor de elite te ontwerpen, geïnspireerd op Engelse stijl condominiums, vandaar de Engelse naam ‘Park’ in plaats van het Catalaanse ‘Parc’. Dit project was onderdeel van Gaudí en Güells langdurige samenwerking, waaronder verschillende andere werken in het Modernisme.

Oorspronkelijk gestart in 1900, werd het project in 1914 gestaakt wegens onsuccesvolle verkoop van de geplande percelen. Gevolglijk veranderde het park in een grote privétuin voor openbare evenementen. Het werd snel een populaire toeristische attractie en een belangrijke plek in Barcelona. Hoewel slechts twee van de zestig voorgestelde huizen werden voltooid, werd één het Gaudí Huis Museum, gekocht door de architect in 1906.

Na de dood van Eusebi Güell in 1918, verkochten zijn erfgenamen het park aan de gemeenteraad van Barcelona, en in 1926 werd het geopend voor het publiek. Erkend om zijn unieke historische, architecturale en artistieke waarde, werd Park Güell in 1984 uitgeroepen tot UNESCO Werelderfgoed.

4. Casa Batlló

Casa Batlló staat bekend als een UNESCO-gelijst juweel in Barcelona, een stad beroemd om zijn Modernista-architectuur. Dit gebouw, een creatie van Antoni Gaudí, werd gebouwd tussen 1904 en 1906 voor de familie Batlló. Het ontwerp omvat een met tegels bedekte gevel, kolommen die botten lijken, een dak in de vorm van een drakenrug en golvende vormen geïnspireerd door de onderwaterwereld, wat het markeert als een hoogtepunt van Gaudí’s grillige, door de natuur geïnspireerde stijl. Het ontwerp van het gebouw vermijdt rechte lijnen, wat weerspiegelt Gaudí’s filosofie dat de natuur geen rechte lijnen bevat, en kenmerkt zich door draaiende vormen en delicate trencadís (een soort gebroken tegelwerk). Dit geeft Casa Batlló een dynamisch, bijna levendig uiterlijk.

Het ontwerp van het gebouw omvat ook de legende van Sint-Joris en de Draak, een thema dat vooral duidelijk is op het iconische dak. Oorspronkelijk opgericht in 1877 door architect Emili Sala i Cortés, onderging het een transformatie onder Gaudí in 1903 nadat Josep Batlló i Casanovas, een textielmagnaat, het pand had verworven. Hij gaf Gaudí volledige creatieve vrijheid voor de renovatie. Terwijl Gaudí’s nabijgelegen La Pedrera (Casa Milà) was ontworpen voor gemengd gebruik als appartementen en kantoren, was Casa Batlló vanaf het begin bedoeld als een woonhuis. Tegenwoordig is het grootste deel van dit privébezit toegankelijk voor bezoekers.

Casa Batlló is een belangrijk onderdeel van Barcelona’s Mansana de la Discòrdia (Blok van Discord) aan de Passeig de Gràcia, dat ook Casa Amatller van Josep Puig i Cadafalch en Casa Lleó Morera van Lluís Domènech i Montaner omvat. Samen tonen deze drie gebouwen de diversiteit en weelderigheid die kenmerkend zijn voor de Modernisme-beweging van Catalonië.

5. Casa Vicens

Casa Vicens, de eerste architecturale opdracht van Antoni Gaudí voltooid in 1885 voor Manuel Vicens i Montaner, is een UNESCO-gelijst gebouw dat opvalt door zijn rijk gedetailleerde gevel met keramische kleuren en goudsbloemtegels. Gelegen ten westen van Gràcia in Barcelona, werd het gebouw, geopend voor het publiek in 2017, aangeboden rondleidingen in verschillende talen, die de historische betekenis ervan benadrukken.

Het gebouw haalt inspiratie uit de Mudéjar-stijl baksteenwerk van Spanje, weerspiegelend de invloed van de Moren. Dit is met name zichtbaar in kenmerken zoals de tuinfontein. Na renovaties is Casa Vicens nu toegankelijk voor bezoekers met beperkte mobiliteit en beschikt het over tijdelijke en permanente tentoonstellingen over de geschiedenis, naast een tuincafé gerund door de culinaire familie Hofmann.

De tuin, herontworpen op basis van Gaudí’s originele concepten en de tuinbouwstijl van het tijdperk, bevat diverse planten zoals palmen, magnolia’s en rozen. De kelder, ooit een steenkoolkelder, is getransformeerd in de La Capell speciaalzaak en boekhandel.

De belangrijkste verdieping bevat verschillende sleutelgebieden: een centrale eetkamer, een ingesloten veranda, een rookkamer en een foyer. De rookkamer met zijn levendige gips- en tegelwerk en de eetkamer met een combinatie van originele houten meubels van Gaudí en schilderijen van Francesc Torrescassana zijn hoogtepunten.

Op de eerste verdieping bevonden zich de privévertrekken van de familie Vicens, inclusief slaapkamers, een bad en een zitkamer, versierd met sgraffito plantmotieven en een terras met uitzicht op de tuin. Het plafond van de slaapkamer is gedecoreerd met keramische tegels en stucmuren die verschillende planten symboliseren.

De tweede verdieping herbergt de permanente collectie van Casa Vicens in een gerenoveerde ruimte met blootgestelde houten balken en een herstelde originele structuur, die inzichten biedt in de geschiedenis en architecturale evolutie van het gebouw.

Tot slot is het dak een typisch Gaudí-ontwerp, met een wandelpad, gebogen terracottategels en een kleine koepel. De bakstenen structuren op het dak, die dienst doen als schoorsteenkapjes, bekleed met groene en witte keramische tegels, illustreren Gaudí’s mix van Islamitische en Aziatische architectonische invloeden. Dit gebied, onderdeel van de uitbreiding van het gebouw, is nu geopend voor publiek vermaak.

6. Palau de la Música Catalana 

Het Palau de la Música Catalana in Barcelona, een UNESCO-genoteerde concertzaal met een capaciteit van 2.146 zitplaatsen, is een toonbeeld van de Modernista-architectuur. Gebouwd tussen 1905 en 1908 door Domènech i Montaner, samen met vooraanstaande Catalaanse ambachtslieden, was het bedoeld als een symbool van de Catalaanse Renaissance voor de muzikale vereniging Orfeo Català.

De buitenkant van het Palau is een visueel spektakel, met gedetailleerde mozaïeken, bloemmotieven en een beeldengroep die de Catalaanse volksmuziek vertegenwoordigt. Sinds 1990 heeft het gebouw verschillende belangrijke renovaties ondergaan. Binnen kunnen bezoekers genieten van de schitterende toepassing van tegels, natuurlijk licht en glas-in-lood in de foyer en het restaurant, naast met mozaïek versierde pilaren op het voorbalkon.

Het meest opvallende kenmerk is echter de auditorium. Het pronkt met een kleurrijk interieur met een blauw-en-goud glas-in-lood plafond en een uniek 1000 kg wegend dakraam dat lijkt op een gigantische kristallen tepel. Op het podium staat een buste van Beethoven en een sculptuur van Wagners Walküren, omgeven door 18 muzen uit de Griekse mythologie, wat de populariteit van Wagner in die tijd weerspiegelt. De kroonluchters in het auditorium zijn naar het dakraam gericht en lijken op bloemen die zich naar de zon keren, waardoor de betoverende sfeer in de zaal versterkt wordt.

7. Parc de la Ciutadella 

Gelegen in de wijk La Ribera in Barcelona, aan de oostkant, staat het Ciutadella Park op de plek waar ooit een fort stond. Deze centrale stedelijke oase, een centrum voor vrijetijdsactiviteiten zoals wandelen, picknicken, boottochten op het meer en rondleidingen door het Catalaanse Parlement, ontstond in het midden van de 19e eeuw. Het verving het Ciutadella-fort, een gehaat symbool van Catalaanse onderdrukking opgericht door Felipe V na de Spaanse Successieoorlog. Het fort werd in 1869 afgebroken, wat de weg vrijmaakte voor de aanleg van het park voor de Universele Expositie van 1888, met Josep Fontserè aan het hoofd van het herontwerp.

Een opvallende attractie in het park is de monumentale cascada (waterval), een gezamenlijke creatie van Fontserè en een jonge Antoni Gaudí van 1875 tot 1881. Deze kunstmatige waterval, een mengsel van standbeelden, rotsen, planten en water, wordt bekroond met een gouden Aurora, de Romeinse godin van de dageraad, die doet denken aan de grandeur van de Trevifontein in Rome. Dichtbij staat een muziekkiosk, een eerbetoon aan Sonia Rescalvo, een trans artiest tragisch vermoord in 1991.

Het zuidoostelijke deel van het park herbergt het Catalaanse Parlement, gevestigd in het voormalige arsenaal van het fort. Het biedt gratis rondleidingen aan, die van tevoren moeten worden geboekt. Hoogtepunten zijn de Escala d’Honor (Eertrap) en de Saló de Sessions, de parlementaire zaal. De centrale lelievijver in de tuinen is versierd met Josep Llimona’s ‘Desconsol’ (Distress; 1907).

Aan de westkant, aan de Passeig de Picasso, bevinden zich verschillende structuren van vóór of uit de tijd van de Universele Tentoonstelling. Onder hen is het Castell dels Tres Dragons, een middeleeuws geïnspireerd ontwerp van Domènech i Montaner, bekend om zijn stalen frame en fictieve wapenschilden. Ook in de buurt zijn de L’Hivernacle-kas, het voormalige geologiemuseum en L’Umbracle, een palmenhuis. Antoni Tàpies’ eerbetoon aan Picasso uit 1983, Homenatge a Picasso, bevindt zich in deze omgeving.

Aan het noordwestelijke einde, langs de Passeig de Lluís Companys, heeft het park de Modernista Arc de Triomf van Josep Vilaseca. Deze boog, oorspronkelijk de hoofdingang voor de tentoonstelling, onderscheidt zich door zijn Mudéjar-stijl baksteenwerk en reliëfs van Josep Llimona. Het symboliseert de geest van de stad rond de eeuwwisseling, ondanks de commerciële flop van de tentoonstelling die het herdacht.